พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง การใช้
"พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง" อังกฤษ "พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง" จีน "พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง" คือ
ประโยค
- ฉันพูดมากไปแล้ว พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง
- พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง
คำอื่น ๆ
- "พูดให้ดี" การใช้
- "พูดให้ยอม" การใช้
- "พูดให้ร้าย" การใช้
- "พูดได้" การใช้
- "พูดได้เต็มปาก" การใช้
- "พูดได้แค่นั้น" การใช้
- "พูดได้ไพเราะ" การใช้
- "พูดไทยได้" การใช้
- "พูดไทยไม่ได้" การใช้
- "พูดไปพูดมา" การใช้
- "พูดไปเรื่อย" การใช้
- "พูดไปเรื่อยๆ" การใช้
- "พูดไม่คล่อง" การใช้
- "พูดไม่คิด" การใช้
- "พูดไม่ค่อยเก่ง" การใช้
- "พูดไม่จริง" การใช้
- "พูดไม่ชัด" การใช้
- "พูดไม่ดีกับ" การใช้
- "พูดไม่ดีเกี่ยวกับคนอื่น" การใช้